De afgelopen weken heb ik heel erg de behoefte om de loop der dingen op pauze te zetten. 't Is tijd om even 'back to basics' te gaan, om op die manier weer helder te kunnen zien: waar heb ik op dit moment behoefte aan? Welke kant wil ik op? Nu ik dit zo schrijf denk ik: 'Dit loopt eigenlijk heel synchroon met de advents-tijd, wat grappig!' De adventstijd is een donkere tijd waarin je op reis wordt gestuurd. Je wordt opgeroepen het spiralende pad te volgen dat naar binnen leidt. En wat je daar vindt? De kern van alle dingen? Liefde? Licht?
Nu Jan een nieuwe baan heeft, en hij daardoor elke dag veel eerder thuis is, is er hier veel ten positieve veranderd, veel meer dan ik verwacht had! Ik ben er veel rustiger van geworden, heb daardoor meer energie, en dat is ook altijd prettig voor de kinderen; Lore slaapt nu zelfs overdag niet meer! (Ik denk dat het voor haar nu op de een of andere manier ook minder vermoeiend is allemaal, grappig hè?) En ja, als er één ding verandert, dan is het vaak ook goed om ook naar andere dingen te kijken, want het gaat uiteindelijk om het totaalplaatje: dat moet kloppen. Vandaar dus tijd om back to basics te gaan. En dat moet dan ook in huis (mijn huis geeft meestal een goede weergave van waar ik in mezelf mee bezig ben...) Dus: het rood mag wat minder, de natureltinten wat meer. Simpeler, eenvoudiger, rustiger:
Dit is hetzelfde seizoenstafeltje uit twee posten geleden, maar dan bij daglicht. Onder het stenenrijk, daarboven de planten met de adventskaarsen, boven de dieren. Jozef en Maria zijn er ook al; ik heb ze van de week op houten popjes geschilderd. Iedere dag mogen ze een steentje dichterbij de grot komen. Vooral Jozef is nogal hip uitgevallen met z'n witte pak en gouden haar, maar ik had echt zin om nu eens niet iets traditioneels te maken... Dat werd het dus ook niet :-) Ik vind het wel mooi geworden, en het past goed bij mijn idee van back to basics: veel wit, veel hout en een beetje goud.
Ook de plank bij de eettafel moest eraan geloven. Ah, ik word hier helemaal rustig van... De sterren zijn trouwens de fröbel-sterren waar ik het laatst al over had (de tutorial van Craftideas vind je hier). Als klap op de vuurpijl kwamen Hasse en Fenne thuis met knutselwerkjes die helemaal bij de sfeer hier passen:
De kaarsjes hebben ze zelf op school gemaakt door elke dag vanaf de eerste advent hun lont in de hete bijenwas te houden. Daardoor werd hun kaarsje steeds dikker en konden ze zien dat kerstmis steeds dichter bij kwam. Hasse heeft de geweldige zeemeermin gemaakt, knap hè? (Grom... ze wordt nu net onthoofd door Fenne... "Als ie kapot gaat kun je hem wel lijmen hè, mamma?" "Grommm... Ja... Grommm...")
In ieder geval: ik ben er helemaal klaar voor, dus laat maar komen die feestdagen! (Binnenkort foto's van de 'boom' -want die was ik vergeten op de foto te zetten- en van onze zelfgemaakte kerstballen)
Mooi en sfeervol is het alweer bij jou thuis. En Hasse: knap gedaan, zeker als je bedenkt dat ze geen voorbeeld heeft gehad. Heel erg knap gedaan dus.
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd welke kant zij met haar creatieve talent uit zal gaan.
Ik heb namelijk een theorie: als je als ouder heel erg goed bent op een bepaald vlak, kan het kinderen remmen in hun ontwikkeling op dat vlak: ze doen het altijd minder goed dan hun grote voorbeeld. Dat stimuleert niet.
Of: wordt dit met name door de manier van opvoeden en stimuleren bepaald?
Ik ben benieuwd wat jij ervan vindt.
Groet en fijne vakantie,
Marleen
Zo hoor ik ook eens een keer wat ze op school doen, ha, ha... Lucas heeft mij niet verteld dat ze de kaarsen zelf hadden gemaakt! Wat gaaf, zeg....!
BeantwoordenVerwijderenEn wat een mooie zeemeermin heeft Hasse gemaakt! Ze houdt toch wel erg veel van zeemeerminnen, zie je wel?....
Alles wat je gemaakt hebt vind ik heel mooi, sober maar sfeervol, het past inderdaad heel goed bij deze tijd....ik begin steeds meer te begrijpen hoe we in elkaar zitten, en dat we eigenlijk heel dicht bij de natuur leven. Gaat de natuur sterven, raakt onze energie ook op. Wij mensen zijn nu - in deze tijd - inderdaad bijna "op", en we zullen na de feestdagen weer "bloeien"... samen met de "buitenlicht" krijgen wij ook steeds meer licht "binnen", en het hele cicle begint weer. Echt mooi!
Jammer dat we niet bewuster zijn van dit proces, en dat we - door ons zo druk te maken in deze "feestperiode" - eigenlijk tegen de natuur in leven, i.p.v. mee gaan met de natuur...rustiger aan doen, langzaamer leven.....juist minder dan normaal doen, en niet nog meer....(kerstcadeaus, kerstkaarten, kerstdinner, versieringen, enz., enz,... en alles perfect voor mekaar willen krijgen!)
Jammer dat - in een prestatie gerichte maatschapij - zelfs de feestdagen een prestatie worden.....(daarom zijn we zo moe na de feestdagen, en uiteindelijk blij dat ze achter de rug zijn)...
Nu dat ik bewuster ben geworden van dit proces, ga ik zeker nog meer dingen veranderen - afschrapen - ha, ha...(knipoog)
Liefs, Diana