Kerstbomen zetten, ja, waarom doen we dat eigenlijk? Het versieren van een boom is een heidense traditie. Onze vroege voorouders (die van de natuurgodsdiensten) hingen appels en noten in een kale boom om zo, midden in de winter, de goden te vragen om een vruchtbaar nieuw jaar. Een mooie gedachte. Uit dit gebruik zijn allerlei nieuwe en aanvullende dingen ontstaan en inmiddels is het versieren van een boom met kerstmis uitgegroeid tot: duizenden mensen die ieder jaar een boom kopen, volhangen met kerstlichtjes en glazen ballen; duizenden mensen die niet meer weten waarom...
Ik heb er ieder jaar meer moeite mee om een kerstboom te kopen, hoewel ik een echte èchter vind, en lekkerder vind ruiken enzovoorts. Maar toch, na kerst, dan gaat die boom onherroepelijk dood, of je er nou één met kluit hebt gekocht, of zonder. Duizenden bomen belanden op de brandstapel. Waar is in de tussentijd de natuurgodsdienst gebleven?
Dit jaar hebben we dus onze oude, niet milieu-vriendelijke (maar misschien toch wel?) nep-guirlandes maar weer gewoon van zolder gehaald. Ze stammen nog uit de tijd dat we een piepklein huisje hadden waar geen plek was om een boom neer te zetten en we 'noodgedwongen' dus twee guirlandes ineengevlochten boven de tafel hingen; óók leuk!. Nu hebben we er dus één voor de meisjes en één voor ons allemaal. Duw de guirlande in een boom-vorm, hang er dezelfde ballen in die je al tien jaar gebruikt en denk vooral aan de natuur: ik versier deze boom omdat ik dankbaar ben voor wat het afgelopen jaar ons heeft gegeven en omdat ik hoop dat het komende jaar net zo vruchtbaar zal zijn; in vele opzichten. Ja! Dit geeft mij toch wel een veel beter gevoel dan weer een boom vermoorden...
En dan ziet u nu: onze 'bomen'...
Een aangezien ik hier bergen (niet milieu-vriendelijke, ik ben ook geen heilige) piepschuimen ballen heb liggen voor mijn kerstballen-vilten-workshops, zijn we zelf ook maar eens aan de slag gegaan om wat ballen te versieren. Dit keer niet met wol, maar met vloeipapier (tenminste, als je geen Fenne heet, die vond de materiaal-verkenning leuker dan het versieren en peuterde er vrolijk op los... Tot Jan het wel best vond met de materiaal-verkenning omdat ons huis een beetje op een sneeuw-landschap begon te lijken..). Hier zie je de kleurige resultaten:
Dan rest mij nog het geven van wat kleine 'kerstcadeautjes': ik heb een paar leuke nieuwe links toegevoegd onder 'Wat anderen maken' waar je vast de feestdagen wel mee doorkomt en... Mijn kerstwens voor jullie:
Ik wens, ik wens, ik wens... Ik wens jullie een kerstfeest toe vol met momenten om je over te verwonderen!
Ik snap helemaal wat je bedoeld. Wij hebben ook een nep-boom. Ik vind een echte boom eigenlijk veel mooier, maar ik vind het ook zonde om elk jaar een boom te "vermoorden". En toch voelt een nep-boom ook niet helemaal goed. Het blijft nu eenmaal nep. Maar het is wel heel gezellig in huis. Liever een nep-boom dan geen boom.
BeantwoordenVerwijderenja wij denken hetzelfde
BeantwoordenVerwijderenmaar nog steeds hebben we een ''echte''boom
ik kan nog niet de stap zetten voor een nepper
dat voelt ook niet goed :(
Ik had een tiental jaren geleden al moeite met het idee van een levende boom die je daarna verbrandt, maar de steeds terugkerende prikkende naalden het ganse jaar door hebben eigenlijk bij mij de doorslag gegeven...
BeantwoordenVerwijderenOnze nepperd is er ene met losse takken die je naar eigen goeddunken aan de stam kan steken en zo hebben we elk jaar toch weer een andere vorm. Dit jaar ene die achteraan een pak kaler is dan vooraan en dus op onze kast past zodat de kleine grijpgrage handjes van onze dreumes niet bij de ballen kunnen :p
Die materiaalverkenning willen we nog niet, grinnik.
Wat mijn kerstwensen voor jullie betreft: kijk eens op mijn blog bij het sneeuwvlokjesverhaal ;)