Verwonderland

't Is alweer bijna twee weken geleden dat ik iets schreef, en ik heb het gemist. Het is niet dat ik niet wilde, maar de afgelopen twee weken zijn zo vreemd (en daardoor druk) geweest, dat ik gewoon geen tijd had om te gaan zitten en schrijven. Ik zal jullie eerst even 'bijpraten': op 10 maart kreeg ik ineens hele vreemde lichamelijke klachten; de huid van mijn onderlijf voelde aan alsof ik verbrand was (maar de zon scheen niet eens). Heel vervelend die pijn, want elke beweging die ik maakte irriteerde me. Op woensdag trok de pijn ook naar binnen, naar mijn botten en dan vooral mijn gewrichten. 's Nachts was de pijn zó erg dat ik er nauwelijks van kon slapen en de volgende dag heb ik me 'ziekgemeld' (voor zover dat kan als je mamma bent...). Voor mij was deze pijn een signaal van mijn lichaam dat me probeerde te zeggen: "Ga nu zitten en doe het eens wat rustiger aan." Ik voel me al een tijdje gespannen cq overspannen, maar wist niet goed wat ik ermee moest doen. Mijn lichaam blijkbaar wel...

(Omdat mijn huid verbrand aanvoelde kon ik niet goed tegen aanrakingen, en al helemaal niet tegen koude dingen. Ik moest een ovenwant aantrekken om een banaan te kunnen eten...! )

Omdat mijn klachten toch wel erg vreemd waren, ben ik donderdag naar de huisarts gegaan die me eigenlijk meteen doorstuurde naar de neuroloog. Niet omdat hij dacht dat het dramatisch zou zijn, maar hij had een patiënt gehad met vergelijkbare klachten vanaf een bepaald punt van z'n rug en die bleek een ontsteking in z'n ruggenmerg te hebben, wat op zich niets ernstigs is (hoofdpijn van de griep heeft daar ook mee te maken), maar hij wilde het toch maar even diagnosticeren. Ik heb hem ook over mijn overspannen gevoel verteld en daarvoor verwees hij me door naar een psycholoog. De dag erna vertrok de pijn echter uit mijn onderlichaam om zich in mijn bovenlichaam te 'nestelen'. Dezelfde klachten; branderige huid, pijnlijke botten en gewrichten. Deze pijn was nog vervelender omdat ik nog meer met mijn armen doe, dan met mijn benen. Gelukkig ging de pijn uit mijn bovenlijf afgelopen dinsdag ook weg, zodat ik gisteren (donderdag dus) bij de neuroloog zat zonder klachten... Hij heeft me wat testjes laten doen waaruit niets verontrustends bleek. Mijn klachten zouden echter ook op MS kunnen wijzen, en om dat uit te sluiten wilde hij toch graag een MRI-scan laten doen... en wel met spoed, want nu de klachten verdwenen zijn...

(Ik: "Maar dokter, als ik nu gewoon niks mankeer? Kan het niet 'gewoon' van de stress komen?

Dokter: "Alles kan van stress komen, maar we willen het toch graag even uitsluiten"

Ik (meegaande 'patiënt' die ik ben): "Nou, laten we dat dan maar doen")

En zo zat ik deze week dus bij de neuroloog en de psycholoog, krijg ik volgende week een MRI-scan en ga ik (op advies van mijn yoga-docent) naar een haptonoom, (dat vond hij beter bij me passen dan een psycholoog) en als klap op de vuurpijl had ik ook nog een afspraak lopen bij de gynaecoloog... Something's happening here...! Ik ben er zelf redelijk rustig onder, behalve dat ik het nogal stressvol vind dat ik nu van hot naar her moet. Wat betreft mijn lichamelijke klachten ben ik er nog steeds van overtuigd dat die klachten van de stress kwamen (en dat ik géén MS heb of een andere enge aandoening). Wat betreft mijn overspannen gevoel: dat is niet weg, maar het idee dat ik er iets mee aan het doen ben, geeft al veel rust. Ik heb er ook het volste vertrouwen in dat het allemaal wel goed gaat komen: hé! ik ben en blijf een optimist!

k hoop dat jullie nu niet al te veel geschrokken zijn en om jullie (en mezelf ;-) ) te laten zien dat ik het leven nog wel aankan (grapje!) heb ik de afgelopen dagen toch ook nog vanalles geknutseld, want daar kom ik van tot rust. Noem het therapeutisch knutselen, voor mij werkt het!!!

De foto links is een lente-mobile. (Je ziet er niet veel van, maar geloof het toch maar!) Als basis heb ik een houten ring gebruikt. Daar omheen heb ik van vilt een bloesem-slinger gewikkeld. Onder de ring hangen met zilveren draadjes drie witte en twee grijze vilten duifjes.
De foto rechts is mijn lente-seizoenstorentje. Ik heb een etagère van de ikea gekocht en getransformeerd in dit torentje: onder een houten bord, daarboven een houten kom die ik ondersteboven heb bevestigd en waar nu een bruine lap op ligt (maar eigenlijk wil ik echt mos). Helemaal bovenop heb ik een rieten mandje dat als nestje dient bevestigd. Het leuke van dit systeem is dat ik vanalles op verschillende manieren aan elkaar kan maken (I love Ikea!) Het is nu nog een beetje kaal, maar de (blinde) wikkelschaapjes huppelen al blij rond! (Dat wol-wikkelen is echt een leuk en oer-simpel karweitje met ook nog eens een leuk effect, behalve dat de lammetjes dus nog geen ogen hebben, zien ze er toch heel aaibaar uit)
Ik heb nog iets gemaakt, maar dat laat ik nog niet zien. Het is namelijk een kraamcadeautje voor iemand die ook wel eens (denk ik) op deze site kijkt. Ik heb er wel een foto van gemaakt, dus als ik het gegeven heb, zal ik dat knutselwerkje ook laten zien!

Tot slot nog even het seizoenstafeltje dat de meiden zelf versierd hebben:

Vrolijk Pasen allemaal!