Ken je die mop van het konijn?

Dit is echt - by far - Fennes favoriete mop.

Ze heeft hem misschien al wel 100 keer verteld.

Hij gaat zo:

Komt een konijn bij de bakker.

"Bakker," vraagt hij,

"heeft u ook worteltjestaart?"

"Nee," zegt de bakker,

"ik heb geen worteltjestaart."

De volgende dag

komt het konijn weer bij de bakker.

"Bakker," vraagt hij,

"heeft u ook worteltjestaart?"

"Nee," zegt de bakker,

"ik heb geen worteltjestaart."

Als het konijn de winkel uit is,

krabt de bakker eens achter zijn oor

en denkt:

"Misschien moet ik eens

een worteltjestaart voor dat konijn bakken"

En dat doet hij.

De derde dag

komt het konijn weer bij de bakker.

"Bakker," vraagt hij,

"heeft u ook worteltjestaart?"

"Ja," zegt de bakker,

"die heb ik"

Zegt het konijn:

*"Vies hè?"

...

Zó gaat dat mopje dus

(voor degenen die het nog niet kenden)

Gisteren bedacht Lore

een hilarische variant op De Mop

Hij is helemaal hetzelfde

tot het *

Zegt ze bij het *:

"Daar ben ik allergisch voor!"

Drummer

Want ik wil drummer worden

Drummer worden

Drummen geeft je pas een kik

Ja ik ga de drum bespelen

en de beste dat word IK!

(songtekst van De Drummer

van Kinderen voor Kinderen)

Maar omdat deze moeder

er in het echt ook Gek van wordt

(van een echte dus)

Een drumstel van potten en pannen

Naar Cirque du Soleil...

...maar dan anders...

Lang, lang geleden

(toen ik nog bij mijn ouders woonde)

kreeg ik van mijn oom een cd

met de muziek van Alegría ;

een voorstelling van Cirque du Soleil.

Ik vond vind de muziek prachtig

- en dat vinden de meiden ook -

En na wat youtube filmpjes

werden we steeds enthousiaster

om het allemaal ook eens in het echt

te gaan bekijken.

Dus kijken op internet:

"Draait die voorstelling nog?"

"Hier in Nederland of dichtbij?"

"En wat kost dat?"

Helaas kon ik alleen op de eerste vraag

een positief antwoord geven.

Dichtbij geen voorstellingen,

maar de prijs was wel de bottleneck;

voor 5 mensen ben je rond de 300 ( ! ) euro kwijt...

Tsja, dat zit er nu eenmaal niet in...

Maar: we zijn niet voor 1 gat te vangen

en verzonnen een goedkopere versie:

* * *

Met de trein naar de stad

(want je moet er wel naartoe reizen)
(en we gaan niet zo vaak met de trein)

Met de roltrap en de 'benenwagen' naar

Bagels & Beans voor een sapje en muffin

In de grote draaimolen op het marktplein

(doen we anders nooit)

Weer terug met de trein

om te genieten van deze lunch

van Rupsje Nooitgenoeg:

(wederom geïnspireerd door LeukeLunch.nl)

Daarna naar de voorstelling

in onze eigen 'thuisbioscoop'

(we hebben maar een kleine oude tv,

maar we hadden wel Net-Alsof-Echte kaartjes
en een meneer pappa die je jas aannam bij de garderobe)

Lekker popcorn gegeten,

gepauzeerd wanneer we wilden

en vooral: heel erg genoten!

Chaos & orde

De afgelopen weken ben ik veel bezig geweest met school: we hebben het Sint Jansfeest gevierd, er waren ouderavonden en als klassenouder ben ik bezig geweest met het afronden van het schooljaar. Daarnaast hebben we, in overleg met school, toch besloten dat Fenne na de zomervakantie al naar groep drie zal gaan.
(In het Vrije School onderwijs wordt anders dan op reguliere scholen gekeken naar de 'schoolrijpheid' van een kind. Kinderen die tussen april en augustus jarig zijn, zijn zogenaamde 'twijfelgevallen'; zij worden door een speciale commissie bekeken om te bepalen of overgaan naar groep drie een goede keuze is. Op het moment dat de commissie Fenne bekeek -zo'n twee maanden geleden-, was ze nog niet rijp genoeg, en besloten we om haar nog een tijdje te laten 'hangen'. Maar Fenne is typisch zo'n kind dat zich in sprongetjes ontwikkelt en ze is de afgelopen weken versneld gerijpt [komt vast door het warme weer, hihi!]. Als de kinderen naar groep drie gaan, worden ze samen met de oudste kleuters van andere klassen, tot een nieuwe klas gevormd. Ze krijgen een nieuwe juffie die de komende drie jaar met hen mee zal gaan. Een grote overgang, zo heb ik het afgelopen jaar met Hasse mogen ervaren. Niet alleen voor het kind, maar ook voor mijzelf, want je komt toch als ouder in een hele nieuwe klas, met een nieuwe juffie terecht. Daarom hadden we afgelopen week kennismaking met de nieuwe ouders en juffie; en ik zie het helemaal zitten!)

Verder kregen we voor Hasse een handelingsplan mee van haar juffie. Zo'n formulier dat leerkrachten verplicht zijn om in te vullen als er iets niet zo soepel verloopt als men misschien wel zou verwachten/willen. Dat handelingsplan was op zich niets schokkends, maar dat het zo zwart op wit stond, vond ik toch wel confronterend. Bij mij is het woord 'handelingsplan' iets wat is blijven hangen uit mijn opleiding en heeft in die context vooral te maken met Problemen en Gebreken. En ik denk liever in termen als Mogelijkheden en Kansen. Die tegenstrijdigheid maakte dat ik me heel opstandig voelde (zo'n leeuwin die haar welpje verdedigt) en dat ik me urenlang heb verdiept in boeken en op het internet. Want ik wil op zich geen oogkleppen op doen om het 'probleem' niet te zien, maar ik wil wèl weten wat de oorzaak is. Dan kun je namelijk het probleem zo dicht mogelijk bij de bron aanpakken en ben je niet alleen bezig met 'symptoombestrijding' omdat je kind nu eenmaal aan een bepaalde richtlijn moet voldoen.
Jan zegt dan wel (heel terecht) dat ik het wiel niet opnieuw uit hoef te vinden, dat ik met de juf moet gaan praten. Maar ja, dat had ik al drie keer gedaan... En eigenlijk gaat het daar ook niet om; het gaat niet om het oplossen van het 'probleem', maar het gaat erom hoe ik daarmee omga. Ik moet gewoon even wennen; mijn eigen standpunt bepalen, me verdiepen, mijn weg vinden. Daar had (/heb) ik best even tijd voor nodig (je moet alles een keer voor het eerst doen, nietwaar?), maar het begint nu wel vorm te krijgen.
"Wat voor vorm dan?" vraag ik me nu al schrijvend af. Komt er een glimlach op m'n gezicht... Want wat ik nu heb gedaan is eigenlijk hetzelfde als een handelingsplan opstellen... (Alleen heet het NIET zo!). Nee, ik doe nu gewoon dingetjes met de meiden: braingym 's ochtends en mindfulness 's avonds en dat is gewoon leuk (en goed voor je) Maar het staat nergens zwart op wit. En het moet niet. En we behalen er ook geen doel mee. Dat doen we gewoon. 

Nog even een plaatje dat eigenlijk helemaal niks met het onderwerp te maken heeft. Juist iets waar ik me  geen zorgen over maak, waar ik me niet mee bezig hoef te houden: de fantasiewereld van de meisjes:

 

Love this!

Leesvoer voor onderweg

In mijn vorige blogberichtje schreef ik over mijn bibliotheek-abonnement en de boeken die ik graag wil lezen. Hieronder mijn lees-lijstje; ik ben benieuwd wie van jullie al iets ervan heeft gelezen en wat jullie ervaringen zijn!

Adempauze ~ Linda Kavelin Popov

Aanraken- een levensbehoefte ~ Marijke Sluijter

De wens ster ~ Marneta Viegas

Opvoeden vanuit het hart ~ Margriet Schmidz-Darwinkel

Het grote deugdenboek ~ Linda Kavelin Popov

Haal het beste uit het kind en jezelf ~ Annelies Wiersma

Geweldloze communicatie - werkboek ~ Marshall Rosenberg

Levenverrijkend onderwijs ~Marshall Rosenberg

De kracht van 8 ~ Margrete Stoute-Boots

... en verder wil ik nog graag iets lezen over NLP, familieopstellingen en hartcoherentie. Wie heeft tips?

Behoefte

Toen Hasse bijna vier jaar geleden voor het eerst naar school ging, vond ik dat verschrikkelijk. Ik kon mer er niets bij voorstellen dat ik het ooit fijn zou gaan vinden als mijn meisjes niet bij me in de buurt zouden zijn. Inmiddels is ook Lore naar school, en wonder boven wonder, geniet ik van de vrije tijd die ik heb. Ik ben nooit bang geweest om in een gat te vallen, want er zijn activiteiten genoeg die ik kan en wil doen, maar tegelijkertijd is er wel een kuil ontstaan; want het 'gat' is (nog) niet gevuld omdat ik nog op zoek ben naar materiaal om de kuil mee te dempen.

Voordat Hasse werd geboren, studeerde ik Sociaal Pedagogische Hulpverlening. Ik heb wel de gebruikelijke stages gedaan, maar daarna niets meer in het werkveld (behalve dan mijn pedagogische pogingen in mijn baan als fulltime thuisblijfmoeder...) Afgelopen week werd ik meerdere keren geconfronteerd met dingen (een film, een open dag, een berichtje in een krant) die me aan mijn opleiding deden denken. En ik vroeg me af: Wil ik daar iets mee? En wat dan?

Daar was ie weer: de eeuwige terugkerende vraag.

Mensen zeggen wel dat ik het 'de tijd' moet geven, dat ik moet genieten van de rust. Anderen zeggen dat er nu dan ruimte is om iets nieuws te beginnen. Ik weet het niet. En zoals zo vaak als ik het niet weet, ga ik op zoek naar informatie. Dus heb ik mezelf een abonnement op de bibliotheek cadeau gedaan, want als ik al die boeken moet kópen die ik wil lezen, dan ben ik zo arm...
Tegelijkertijd zegt mijn gevoel dat alleen maar lezen geen antwoord op de vraag is. Dan 'weet' ik wel weer vanalles -met mijn hoofd- maar waar is mijn hart dan? Waar ligt mijn gevoel? Wat zijn mijn behoeften? Met de kaarten van het GROK spel (klik) ben ik op zoek gegaan naar de twee behoeften die bij mij op dit moment het meest aanwezig zijn; 1. Leren & groeien en 2. Bijdragen ~ van betekenis zijn. Door informatieve boeken te lezen kan ik mijn behoefte aan leren & groeien vervullen, maar hoe kan ik iets bijdragen, van betekenis zijn voor anderen?

Ik denk dat ik maar eens een reisje ga boeken naar het meest verwonderlijke Verwonderland: mijn eigen binnenste...

Conflicten verbinden

"Twee of meer kinderen die met elkaar in conflict zijn, komen in een negatieve spiraal die vaak tot afscheiding leidt. De boosheid breidt zich uit van de een naar de ander. En voor je het weet is er knallende ruzie, waar jij – met een beetje pech- ook nog bij betrokken bent.

Reik elkaar de hand als je boos op elkaar bent

Laat kinderen, van wie je weet dat ze snel met elkaar botsen, elkaars hand vast houden wanneer ze het oneens zijn of verschillende belangen hebben. De verbinding die daardoor tot stand komt maakt afscheiding (fysiek) onmogelijk. De kinderen verbinden zich en hun energie stroomt van de een naar de ander. Er is uitwisseling in energie en daardoor ook in visie en het verlangen om tot een oplossing te komen.
Natuurlijk kan je dit zelf ook met je kind doen. Het maakt jullie conflicten zachter."

Deze tekst is afkomstig van de website OpgroeienInVerbondenheid, waar je je gratis kunt abonneren op wekelijkse tips met betrekking tot opvoeding. Erg inspirerend en deze werkt! Ik heb het de afgelopen dagen geprobeerd en ik merkte bij de kinderen dat ze sneller een oplossing vonden en vriendelijker tegen elkaar praatten. Bij mezelf merkte ik dat ik minder boosheid voelde en me meer verbonden voelde, in plaats van afgescheiden. Zo los je samen een probleem op!

Kinder-kunst bewaren en tentoonstellen

We wonen nu twee maanden in ons nieuwe huis, en het begint nu al dicht te slibben... Geen wonder ook met drie productieve kinderen (en een moeder die ook niet stil zit ;-), maar waar laat je al die prachtige knutselwerken? De afgelopen weken is de kinder-kunst al van de ene naar de andere open kast verhuisd, maar het blijft er toch een beetje rommelig uitzien, al die bonte kleuren bij elkaar. Èn je ziet de schoonheid van ieder kunstwerk afzonderlijk niet meer als het zo op elkaar gepakt staat. Daar wilde ik iets mee doen, dus heb ik het volgende bedacht (maar nog niet uitgevoerd, dus vandaar nog geen foto): Kleine kistjes -zoals oude sigarendoosjes, wijnkistjes in diverse formaten- schilderen, aan de binnenkant voorzien van een leuk papiertje en voilà: je hebt een mini-etalage!

Alle tekeningen die hier dagelijks worden geproduceerd bewaar ik een tijdje in een bak. Als de bak vol is, zoek ik samen met de meisjes de mooiste uit (de stapel die blijft moet kleiner zijn dan de stapel die weg gaat) en deze doen we in hun tekeningenmappen. Voor de 3D kunstwerken is dat wat lastiger en omdat ik ze toch echt niet allemaal wil bewaren kwam ik na wat googelen op het volgende: Maak van ieder kunstwerk een foto en bewaar de foto's! Nu is een drie dimensionaal, tastbaar kunstwerk natuurlijk wel anders dan een foto ervan, maar 't is beter dan niks. Gelukkig dat de kinder-kunst eerst tentoongesteld wordt!

 

 'Tuintje met tuinman' door Hasse, gemaakt van PlayMais. 'Poes in mandje' door Fenne, gemaakt van zelfhardende klei.

Zin'potten'

Ik weet niet meer precies wanneer het idee van de zinpotten in Verwonderland is ontstaan. Zeker is dat het in ons vorige huis was, en dat het ook begon met potten. Inmiddels zijn de potten vervangen door blikken (erfenis van mijn oma), maar de inhoud is onveranderd gebleven (hoewel, de 'potten' zijn natuurlijk al héél vaak leeg gegaan...;-). Want in de zinpotten zitten lekkere dingen. Voor momenten waarop je zin hebt in iets lekkers. En dat je als moeder denkt: 'En dan het liefst iets gezonds...' Dus werden de potten niet met snoep en koek gevuld, maar met rijstwafels (soms met smaakje), met shrekjes (zo noemen de kinderen van die honing-ringetjes die je als ontbijt kunt eten), met manna's (van die gepofte rijstsnoepjes), met rozijntjes en gedroogde abrikozen. Lekker!

Hier geniet ik van...

 

Hasse maakte op een morgen dit droomlandje met steentjes, takjes, schelpjes, stukjes hout en wat houten beesten en bomen. De sfeer die het uitstraalt; de eenvoud en de vormen geven mij een heel warm gevoel.

De lente komt...!

Wij mensen zijn soms maar domme schepsels: terwijl in de winter de hele natuur zich in een diepe slaap- of rusttoestand bevindt, gaan wij maar door met doen alsof het zomer is: we staan op dezelfde tijd op, gaan op dezelfde tijd naar bed en vullen de dagen met dezelfde activiteiten als in de zomer (of in ieder geval iets vergelijkbaars dat net zoveel energie kost). Aan het einde van de winter merk ik dan ook heel goed: de batterij is bijna leeg. Februari wordt niet voor niets de sprokkelmaand genoemd. Zo half februari heb ik het eigenlijk al wel gezien, maar dan krijg je de carnavals-vakantie nog die er ieder jaar weer in slaagt om de batterij helemaal leeg te trekken. Een week lang de kinderen de hele dag thuis is op dat moment nèt iets te veel. Terwijl de natuur in stilte afwacht op het moment dat de zon aan kracht wint, wordt ons huis gevuld met drie bezige bijtjes die (misschien ook wel van winter-vermoeidheid?) hele dagen vullen met vliegen en zoemen. Volgend jaar moet ik dat toch eens anders aan gaan pakken... Een week familie-retraite ofzo; gezellig met z'n allen het klooster in. Rust! Stilte! Niks doen! Ahh, wat lijkt me dat heerlijk!

Maar dat zijn plannen voor volgend jaar. Dit jaar moet ik het gewoon nog even trekken met m'n half-lege batterij en wachten op zonne-energie. Gelukkig hebben we daar de afgelopen week al wat van gemerkt en dus vlogen mijn drie bijtjes vlug naar buiten om te genieten...

   

... en elfenhuisjes te bouwen... en bruggetjes... en papjes te koken... en rond te racen met onze 'nieuwe' vondsten van de tweede kans: een krat op wieltjes en een 'hondje'; een plank met wielen eronder.
Ondertussen bleef ik binnen; want als er dingen veranderen in mij, dan moet het huis er meestal ook aan geloven. Zo hebben we de afgelopen week heel hard gewerkt om de zolder op te ruimen (daarover binnenkort meer) en de seizoenstafel kreeg weer een make-over:

Het seizoenstorentje heb ik zelfs helemaal verbouwd hoewel je daar op het eerste gezicht misschien weinig van ziet, maar voelen kun je het in ieder geval goed: het wiebelt nu niet meer zo enorm. Met een mossig heuveltje en een bollenbrengster van atelier Loesewies (kijk bij Joydesign onder 'patroonbladen lente') komt het lentegevoel nu dan eindelijk ook naar binnen!

Kleine meisjes worden groot...

... en dat gaat wel eens (of heel vaak?) anders dan je verwacht...

Zo heeft Hasse al zo'n twee maanden een heel klein beetje een losse tand. Telkens als we in de auto zaten (blijkbaar is dat er een goed moment voor) vroeg Hasse of ik nog eens wilde voelen, dus voelde ik telkens braaf. "Ja meid, hij zit nog steeds een beetje los, maar ik denk dat het nog wel een tijd duurt voordat ie eruit valt hoor"
En toen kwam de dag dat ze in de verlichte kamer aan mij vroeg of ik nog eens wilde voelen... Dat wilde ik nog wel een keer, maar nu kon ik er ook bij kijken... En wat zag ik daar? Zitten er gewoon twee tanden achter haar melktanden...!!! Wow! In eerste instantie waren we allemaal heel blij: Hasse heeft al twee Grote MensenTanden, cool! Even later kreeg ik toch ook wel een beetje de kriebels: zoiets had ik nog nooit gezien; nieuwe tanden die achter de melktanden klaar staan. Het is nu echt zo'n haaientanden-gebitje... Ik kan me nog goed herinneren dat mijn tanden er uit vielen en dat ik dan een tijd moest wachten tot ik de nieuwe Grote MensenTanden kon voelen die gewoon in het pas ontstane gat omhoog kwamen. Was dit wel helemaal normaal?
Gelukkig bestaat er dan zoiets als Google en krijg je terstond teksten èn plaatjes die je gerust kunnen stellen: dit komt vaker voor en de melktanden hoeven niet per sé getrokken te worden. Want dat was waar ik natuurlijk bang voor was: dat zo'n gruwelijke tandarts (ja, ik ben bang voor de tandarts...) in mijn lieve meisje haar gebit moet gaat worstelen... Dat moet toch helemaal traumatisch zijn voor een eerste tandarts-bezoek?
Nu hoor ik jullie bijna denken "Eerste tandarts-bezoek? Het kind is al zes!" Ja, het kind is al zes. En deze nalatige, bangebroekerige moeder heeft haar nog nooit meegenomen naar De Stoel. (Nou ja, drie jaar geleden dan, toen ik net voor Lore werd geboren nog eens ben geweest en daarna nooooit meer...) Gelukkig voor ons allemaal zijn Hasses in rijen opgestelde tanden wel aanleiding geweest om dan toch maar eens (na dringend advies van mijn twee beste vriendinnen) schoorvoetend een tandarts op te bellen en met klotsende oksels een afspraak te maken. Nu kunnen we er niet meer onderuit: op 24 april ligt de hele familie in De Stoel, maar ik hoop van harte dat die twee melktandjes er dan al uit zijn!

En dat kleine meisjes groot worden, wordt nog eens onderstreept door haar Kikker-Diploma: nog maar 1 vis te gaan en dan op naar A!

In de boekenkast

Ik houd van boeken. Ik vind het heerlijk om te lezen (maar doe het veel te weinig...), voor te lezen, en me te laten inspireren door mooie boeken. Hieronder vind je een deel van de boeken die wij voor volwassenen in de boekenkast hebben staan. Ik heb de boeken ingedeeld in categorieën. Kinderboeken vind je op een aparte pagina. Wil je een boek ook in jouw boekenkast? Door op de titel te klikken, kun je de boeken via Bol.com bestellen.

Klik hier om naar de kinderboekenkast te gaan

Creatieve kinderen in de natuur                                    


The Creative Family
Amanda Blake Soule
De nieuwe bijbel voor (thuisblijf-)moeders, boordevol originele tips en ideeën. Hoewel het boek in het engels is, is het erg goed leesbaar.
Engaging your child in creative play isn't just fun: it gives him or her the tools to succeed in life. In everything they do, from drawing and playing, to seeing and understanding the world, solving problems, and developing deeper relationships, children use their creativity. It's how they learn to understand the world around them. It's no wonder, then, that parents want to share in the joy of creativity with their children - both as a way to encourage their children's creative lives and to express their own creativity as well. For those whose creative life was revitalized or sparked for the first time by their children - or for those seeking ways to creatively engage with their children - The Creative Family offers ways for the whole family to deepen their creative endeavours through art, play, nature, and family celebrations.Full of simple activities and engaging projects, this book offers ways to: keep creating as a parent; create and connect with one's children in thoughtful and meaningful ways; and nurture a child's own creative self. To this end, it offers a wealth of different ways to connect as a family.

Vrij spel voor natuur en kinderen / druk 1
Leufgen, W. & Marjan van Lier
Dit boek over natuurlijke speelplekken bevat veel voorbeelden. Hoog in het vaandel staan vrij spel voor de natuur en de kinderen, anders gezegd: de natuur als pedagoog. In de inleiding spreken de auteurs o.a. over de schoolnatuurtuin, natuurspeelbossen, de rol van pabo's, naschoolse opvang, achtertuinen en de speciale aanpak in Maastricht. Daarna volgen 13 toepassingen van natuurspeelplekken in Nederland. Hierna volgen voorbeelden uit Belgie (3), Duitsland (10), Zwitserland (3) en Engeland (1). Na de voorbeelden zijn bijna 100 pagina's gewijd aan praktische ideeen en tips om natuurlijke speelplekken in te richten en activiteiten die er kunnen plaatsvinden: vlotten bouwen, hutten maken, bloemen plukken enz. Tips, fondsen en adressen complementeren de gids. Het boek is bedoeld om opvoeders te inspireren terreinen speels en kindvriendelijk in te richten.

Het laatste kind in het bos / druk 1
Louv, R.
In deze tijd staan computers, televisie en mobieltjes bij jongeren centraal; de kloof tussen het kind en de directe natuur wordt hierdoor steeds groter. De auteur (journalist, schrijver en adviseur jongerenbelangen) bespreekt de situatie in Amerika. Het boek is verdeeld in zeven delen waarin uitleg over de kloof en het verband met lichamelijke en geestelijke gezondheid gegeven wordt, de mogelijke oorzaken besproken worden en oplossingen als natuuractiviteiten, -educatie, veranderingen van beleid en wetten ten opzichte van veiligheid, planologische aanpassingen, religieus besef en dergelijke aan de orde komen. In eenvoudige, pakkende taal krijgt de lezer inzicht aan de hand van voorbeelden, eigen ervaringen, feiten en onderzoeksresultaten. In de noten wordt een uitgebreide vergelijking met de Nederlandse situatie gegeven. Een stimulerend en boeiend boek (een bestseller in Amerika) dat een sluipend probleem bespreekbaar maakt. Voor ouders en leerkrachten, maar ook voor stedenbouwkundigen, psychologen, wetenschappers en lezers die zich wil inzetten voor een blijvend leefbare wereld.

Groen voor je ogen
P. Jansen
Dit natuurboek is voor alle kinderen en ouders die graag de natuur verkennen. Het boek staat boordevol informatie, tips en ideeën voor ontdekkingstochten en 'doe-bladen' om direct mee aan de slag te gaan! Vanaf ca 9 jaar.

Onze wereld is bont !
Stocklin-Meier & S. Stocklin-Meier
Kinderen zijn dol op kleuren. Kleuren beteken voor hen leven, liefde, gevoelens, stemmingen, muziek, dans en beelden. Zonder kleuren zou de wereld een wat doodse aanblik bieden. Onze wereld is bont! is een rijke mengeling van sprookjes en verhalen, (taal)spelletjes, rijmpjes en versjes, spreekwoorden en gezegdes, waarmee kinderen tussen vier en acht jaar de kleuren van de regenboog kunnen ontdekken. Rood, Blauw, Geel, Oranje, Groen en Paars nodigen alle kinderen uit voor de dans van de kleuren, waaraan zowel groot als klein plezier kunnen beleven.

Kindergeheimen
S. Stocklin-Meier
In mythen, sagen en sprookjes is spirituele levenservaring verborgen. Deze levenservaring loopt als een gouden draad door alle culturen en tijden. Kindergeheimen neemt je mee naar de rijke ervaringswereld waar kinderen spelend en fantaserend toegang toe hebben. Het boek bevat een schat aan sprookjes en verhalen, maar ook tal van concrete aanwijzingen voor spelletjes en fantasietochten.

Ga buiten spelen !
Danks, F. & Jennifer Schofield
Dit boek staat (nog) niet bij ons in de boekenkast, maar lijkt me wel erg inspirerend!
Even een frisse neus halen! Tips voor activiteiten, spelletjes en knutselprojecten in de natuur.
Met alle computerspellen en dvd's waarmee kinderen zich binnen vermaken, zouden we bijna vergeten hoeveel mogelijkheden buitenspelen biedt. Dit boek staat vol met geweldige spellen, activiteiten en zelfmaakprojecten, waarbij kinderen lekker buiten zijn en zich op en top vermaken. En het is nog supergezond ook.

I Love Dirt!
Jennifer Ward
Dit boek staat (nog) niet bij ons in de boekenkast, maar lijkt me wel erg inspirerend!
Oh, what fun a child can have by jumping in mud puddles, collecting bugs and listening to birds! And yet, many children today have become so occupied with TV, computers and video games that unstructured outdoor play is sadly becoming a thing of the past. I LOVE DIRT! is a call to parents, educators and caregivers to help children recover one of the great joys of childhood. Through 52 activities, readers will find a wealth of creative ways to actively engage children, ages four to nine,...

Nature's Art Box
Laura C. Martin
Dit boek staat (nog) niet bij ons in de boekenkast, maar lijkt me wel erg inspirerend!
Whether it's a city park, a suburban garden, a farmer's field or the sandy seashore, there's a treasure trove of natural art materials out there. Twigs, vines, pine cones, flowers, leaves, rocks, shells, moss, feathers - they're all gifts of the earth. Add just a few inexpensive shop-bought items such as glue, string and wire and anyone can create beautiful natural works of art.

Filosoferen & yoga voor kinderen                                    


Kriebels in je hersens / druk 2
Nanda van Bodegraven & T. Kopmels
Vanaf het moment dat kinderen beginnen te praten gaat er letterlijk een wereld voor ze open. Peuters en kleuters zijn voortdurend aan het ontdekken hoe de wereld om ze heen in elkaar steekt. Een pop lijkt net echt, maar hij is het niet. Een plant leeft, maar hij kan niet lopen. Vergeleken met een skippybal is een voetbal klein, maar vergeleken met een knikker is 'ie ineens groot.
Het boek Kriebels in je hersens biedt activiteiten over tien thema's voor een ontdekkingstocht met peuters en kleuters. Aan de hand van creatieve opdrachten stel je vragen zodat ze verder gaan denken. De gesprekjes met en tussen kinderen stimuleren de eigen ontdekkingsdrang van kinderen. Hiermee ondersteun je niet alleen de ontwikkeling van taal en denken, maar leren kinderen ook meer open te staan voor (de anderen in) hun omgeving.

Spelenderwijs filosoferen met kinderen / druk 1
Nanda van Bodegraven
Leer kinderen zelf nadenken!Leer kinderen luisteren naar andere meningen!Leer kinderen verwoorden wat er in henzelf omgaat! Leer kinderen bewust te worden van onderwerpen waar in onze maatschappij anders weinig aandacht voor is!
Spelenderwijs filosoferen met kinderen leert hoe u kinderen op speelse wijze kunt betrekken bij filosofische thema's. Dit kan uitstekend gecombineerd worden met activiteiten zoals tekenen, toneelspelen en knutselen. In dit boek staan activiteiten die voor kinderen interessant en leuk zijn om te doen, zowel binnen als buiten schooltijd. Spelenderwijs filosoferen met kinderen is geschreven voor begeleiders die werken met (groepen) kinderen van zes tot twaalf jaar en die met hen willen filosoferen.

Het yoga-avontuur voor kinderen / druk 1
Helen Purperhart
Op een voor kinderen begrijpelijke manier worden begrippen als karma, chakra, en de elementen toegelicht en uitgewerkt. Zo bevat het boek ook fantasie-reizen waarbij de kinderen in gedachten op reis gaan naar de bossen, de zee, de wolken en de zon. Het yoga-avontuur voor kinderen is een praktische verzameling lesideeën gebaseerd op de belevingswereld van kinderen van 4-12 jaar, geïllustreerd met talrijke tekeningen.

Jaarfeesten                                                                    


Van herfst tot zomer
Fred Tak
In Van herfst tot zomer geeft Fred Tak een moderne kijk op de jaarfeesten, als leidraad door het schooljaar.

Een jaar vol feesten
Bart Lauvrijs
Dit boek is helaas niet meer nieuw te koop via bol.com, maar als je geïnteresseerd bent, mag je het wel een keer lenen!
Een jaar vol feesten verklaart de oorsprong, betekenis en gebruiken van de belangrijkste kalenderfeesten. Achter deze eeuwige kringloop van scharniermomenten in het jaar schuilt telkens een boeiend verhaal, vaak verrassend en altijd wetenswaardig - van historische feiten tot handige feesttips.

Moederschap                                                                


Luisteren naar kinderen
Thomas Gordon
Luisteren naar kinderen bevat een aantal eeuwenoude wijsheden over de opvoeding, aangevuld en in onze tijd geplaatst met moderne inzichten over het omgaan met medemensen in een veranderende samenleving. De Gordonmethode® gaat uit van de bereidheid van ouders om gemaakte fouten te erkennen en ervan te leren. Zo worden conflicten bespreekbaar en oplosbaar. De bereidheid tot toenadering - tot luisteren - herstelt het natuurlijke wederzijdse respect. Met deze methode wordt macht overbodig; je hoeft geen politie-agent te zijn!

Geweldloze communicatie
Marshall B. Rosenberg
Volgens de Amerikaanse klinisch psycholoog Marshall B. Rosenberg is de manier waarop we communiceren - meestal onbedoeld - gewelddadiger dan we beseffen doordat de uitdrukkingen die we gebruiken vaak nodeloos beschuldigend zijn. Hij laat aan de hand van sprekende voorbeelden zien dat het ook anders kan:... Een eye-opener, een mooi vervolg op 'Luisteren naar kinderen' van Thomas Gorden (sluit goed aan, vult goed aan). Het maakte mij nog bewuster van mijn manier van communiceren, niet alleen met de kinderen, maar ook met volwassenen. Het leert je luisteren naar de gevoelens en behoeften achter de gesproken (of ongesproken) woorden, waardoor je minder (ver-)oordeelt en meer mededogen krijgt voor je medemens. Een aanrader!



Het mama masterplan
Christine Pannebakker
Persoonlijk en warm boek dat je aanspoort om met zelfvetrouwen je eigen droom na te streven en daardoor je kind ook dat zelfvertrouwen mee te geven. Down to earth en niet wereldschokkend anders, maar met subtiele ideeën die je inspireren!

Tropenjaren / druk 1
Uyl, M.H.G den & Uyl, M1 den
Dit boek staat (nog) niet bij ons in de boekenkast, maar lijkt me wel erg inspirerend!
In dit boek laten de schrijfsters onder meer zien hoe mannen en vrouwen komen tot de keuze van het krijgen van kinderen, welke waarden ze willen meegeven, hoe ze hun afwegingen maken als het gaat om kinderopvang en hoe ouders met hun kinderen leven. Ter voorbereiding op dit boek spraken de schrijfsters met dertig ouders met verschillende achtergronden. Dus niet alleen blanke hoogopgeleide stellen komen aan bod, maar ook alleenstaande ouders en ouders met een andere culturele achtergrond.

Persoonlijke groei                                                        


Opnieuw inpakken
Richard J. Leider & D.A. Shapiro
Praktisch boek met een mooie metafoor waar ik veel aan heb gehad.
Dingen doen die écht belangrijk zijn. Meer controle op je leven en een helder beeld van je levensdoel. Wie wil dat niet? Maar helaas schuiven belangrijke zaken in het leven soms naar de achtergrond waardoor je met teveel ballast op je schouders uit balans raakt. Herkenbaar? Dit boek biedt verlichting. Opnieuw inpakken laat je je eigen visie van volledig leven vaststellen: wonen op een plek waar je je thuis voelt, met de mensen van wie je houdt, en het juiste werk doen, omdat dat past bij je doel in het leven.

Dromen, durven, doen
Ben Tiggelaar
Het managen van de lastigste persoon op aarde: jezelf
- Waarom houden we de meeste veranderingen niet vol?
- Wat bepaalt 95% van je gedrag (zonder dat je het merkt)?
- Hoe ontwikkel je met succes nieuwe, effectieve gewoontes?
Wat zijn de geheimen van échte, blijvende verandering?
Iedereen heeft dromen op het gebied van werk, relatie, gezondheid en persoonlijke ontwikkeling. Maar wat is er eigenlijk nodig om de stap van DROMEN, naar DURVEN en uiteindelijk DOEN te zetten?

 

We lopen gewoon een beetje voor...

Want het is nog geen Sinterklaas (maar we hebben al wel verlanglijstjes gemaakt) en het is ook nog geen Sint Maarten (maar we hebben al wel pompoenen uitgehold). Afgelopen zaterdag gingen we naar mijn schoonouders toe die, net als vorig jaar, een pompoenen-uithol-ochtend organiseerden. Bijna alle kleinkinderen waren er, de pompoenen stonden klaar, er lagen lepels en messen en ander uithol-materiaal, dus wij konden aan de slag! Na een ochtend versieren aten we nog heerlijke tomatensoep en een worstenbroodje: gezellig!

Eenmaal thuis werden de pompoenen in de tuin opgesteld

en dat gaf meteen zo'n Sint Maarten-sfeer, dat de meisjes het wel tijd vonden voor (zoals Fenne dat dan zegt:) 'een avondwandelingetje'. Met de pompoenen natuurlijk!

Wil je meer weten over het feest van Sint Maarten, lees dan verder op deze pagina (weet je ook meteen wanneer het eigenlijk gevierd wordt en waarom we dan geen pompoenen, maar knollen en bieten gebruiken voor de optocht!)

En nog even voor de nieuwsgierigen onder ons: ik heb géén persoonlijke mail van meneer Alessi gehad, maar het koffertje viel wel in de smaak heb ik gehoord. De afgelopen dagen ben ik alweer druk bezig geweest om een nieuw koffertje te maken. Een 'reclame'-koffertje dat in de winkel van mijn zus mag komen staan! Het wordt een echt Verwonderland-oranje koffertje dat ik zo vol mogelijk wil stoppen, zodat klanten kunnen zien wat er allemaal mogelijk is. 't Is al bijna af, alleen m'n nieuwe Happy Burt heeft nog geen pootjes (nog een paar uurtjes punniken maar...), en dat is ook maar goed, want m'n zus heeft me ook nog gevraagd om iets moois te maken voor op tafel. Als basis heeft ze daarvoor een bananenblad gekocht van ongeveer 1.20 meter lang dat ik mag vullen, 't liefst voor de opening volgende week donderdag/vrijdag!

Om jullie niet in verwarring te brengen...

... zal ik eerst voor de duidelijkheid even zeggen dat we Sint Maarten vóór Sint Nicolaas vieren, maar hier in huis zijn de voorbereidingen voor 5/12 al in volle gang. Afgelopen woensdag was 'De Knipperij' al geopend:

En dat betekende drie (3!) uur lang knippen,

en plakken

Met deze verlanglijsten als resultaat:

Omdat wij een 'Nee-nee'-sticker op de deur hebben krijgen we -gelukkig- geen folders binnen die vol staan met speelgoed dat we liever niet in huis hebben. Daarom had ik een paar van die prachtige catalogi van 'De Vlinder' (de houten speelgoedwinkel bij ons in de buurt) meegenomen, zodat ze die aan gort konden knippen. Ik had echt niet verwacht dat ze zich zó lang met hun verlanglijstjes bezig zouden houden, maar de boekjes werden eerst grondig doorgespit, vervolgens werden de gewenste cadeautjes heel secuur uitgeknipt en daarna had ik nog een plak-opdrachtje om het nog moeilijker te maken: Ik had de A4-tjes namelijk verdeeld in vier vakken. In het bovenste vak had ik één stip gezet, in dat vak mochten ze het cadeautje plakken dat ze het aller-allerliefste zouden willen krijgen. In het tweede vak vier stipjes, voor de cadeau's die ze daarna het liefste zouden willen en de andere twee vakken voor de rest. De achterkanten zijn inmiddels ook gevuld, want in de dagen daarna was 'De Knipperij' ook nog geopend. Als je dus eens een dagvullende activiteit zoekt om samen met de kinderen op een regenachtige dag te doen; ga verlanglijstjes maken!

Waarom zo vroeg al deze aandacht aan Sinterklaas? Je moet weten dat ik in ieder geval probeer om geen materialist te zijn (=moeilijk in deze maatschappij), maar de reden voor deze vroege verlanglijstjes-makerij is eigenlijk gewoon praktisch: Ik maak graag het een en ander zelf voor in de zak en als ik de lijstjes dan pas half november krijg... dan heb ik simpelweg niet genoeg tijd om cadeautjes te knutselen voor m'n meiden! De dag na 'De Knipperij'-deel 1 hebben Jan en ik ons dan ook gebogen over de verlanglijstjes. Eerst natuurlijk gediscussieerd of we aan de allerliefste wensen van de kids kunnen voldoen (Sinterklaas is toch een feest van 'je dromen uit laten komen', nietwaar?, dus we gaan voor de wensen die met stip op 1 staan, maar dan liefst wel tweedehands), we hebben ook bekeken of er cadeautjes bijstaan die we beslist niet in huis willen (viel wel mee) en tenslotte wat op welke lijst moet komen te staan: Lijst 1- De Gezins-Sint, Lijst 2- Sint bij opa en oma, Lijst 3- Kerst bij de andere opa en oma.

't Is altijd een hele bevalling dat Sinterklaas gedoe. Vooral een goed evenwicht vinden tussen niet te veel cadeau's, maar ze toch wel een beetje verwennen/verrassen (ik blijf het leuk vinden om vanalles te maken voor de meisjes!). Des te heerlijker is het dat we er nu uit zijn en ik weet waar ik de komende tijd aan kan gaan knutselen!

Wij zijn dol op de heide!

Gisteren was het heerlijk weer; misschien wel de laatste mooie zomerdag? In ieder geval te mooi om thuis nuttige dingen te gaan doen, dus daarom ging ik met de meisjes naar de heide. Hasse en ik op de fiets, Lore en Fenne voor- en achterop en hóp, naar het ven! Daar waren de kleren al snel nat, en hun lijfjes èn kleren al snel enorm smerig (want ze gingen met z'n allen -nat als ze waren- door het zwarte zand rollen... Héérlijk...!) Lore rolde zich na het afspoelen en afdrogen ook nog eens door wat kleine takjes, dus die hebben we maar als bosjesvrouw meegenomen naar huis, alwaar ze linea recta onder de douche verdwenen.

Dit zijn de middagen waar ik het voor doe: Lekker buiten zijn, genieten van de natuur en vooral van elkaar. Rijstwafels en drinken in de rugzak. Ontdekken, spelen, kliederen. In bomen klimmen, modder tussen je tenen voelen. Vies worden mag. Nat worden ook. Geen huishouden dat je afleidt. Klein knutselwerkje mee. Op zulke momenten voel ik me op-en-top moeder omdat het me daar het beste lukt om er helemaal voor ze te zijn. En dat weten de kinderen ook:

"Mam, wanneer is het weer mooi weer?"