Volg de gids!

De mens is nieuwsgierig (ik in ieder geval wel!), daarom werd bij mij het idee geboren om jullie mee te nemen op een virtuele rondleiding door ons huis. Mensen met iets minder vertrouwen in de goede bedoelingen der mensheid vroegen me: "Zou je dat nu wel doen?" en "Laat je niet te veel zien?" Ik, schaap als ik ben, had daar nog helemaal niet bij nagedacht. Ik geloof ook niet dat er onder mijn lezers inbrekers zijn, maargoed, ik heb geen plattegronden bijgevoegd waarop ik aangetekend heb waar de geheime gang naar onze schatkelder is. Ik heb ook geen sleutel bijgevoegd, of codes opgeschreven, dus het lijkt me nu veilig genoeg om te beginnen aan 'de tour'. Maar laat ik jullie eerst eens binnenlaten!

Welkom in Verwonderland! Hoewel onze voortuin nog niet erg aandoet als een Verwonderland (onlangs besloten we dat er nu -na bijna 7 jaar- toch echt eens iets moest gebeuren in de voortuin, dus gooiden we bijna alles eruit,  maar de plannen beleven ook uit... Waardoor er dus een kale vlakte overbleef die je nòg minder een visitekaartje kunt noemen dan de tuin zoals-ie-was...) (Gelukkig vinden de meiden het zwarte zand helemaal leuk, dus inmiddels liggen er ook allemaal schepjes en harkjes, takjes en geplukte bloempjes in de voortuin; ook heel charmant...!) Maargoed, dit is dus ons huis, de prachtige, nog aan te leggen tuin mag je er zelf bij verzinnen!

Eenmaal over de drempel zie je de uitbreiding van ons rariteiten-kabinet; de gang. De muren hebben een behangetje van uitgeprinte A4-tjes. Op de A4-tjes staan afbeeldingen uit een Noorse flora die we op internet hebben gevonden.

Ons toilet was de eerste 'kamer' in ons huis waar een rariteitenkabinet werd geopend. Daar waren we zó enthousiast over dat we besloten dat de gang een uitbreiding daarop zou worden, dus de wanden ook gevuld met lijstjes met curiositeiten. Maar het behangetje werd zo mooi... Dus hangen er nu alleen maar lege lijsten en een paar sleutels:

En dit is dus ons Rariteitenkabinet:

Geïnspireerd door rariteitenkabinetten uit de 18e eeuw (de tijd van Jules Verne), heeft Jan ons kleinste kamertje omgetovert tot een waar 'Kijk-je-ogen-uit'-Paleis, waar je vooral niet bang voor aangelegd moet zijn, want er hangen ook dooie beesten...! (Fenne durfde van de week ook al ineens niet meer; nu het weer donkerder begint te worden, is het bij de ochtendplas ook niet meer licht op het toilet en Jan had net een lijstje met een foto van een varkenseend ergens anders neergezet. Het beest stond haar daar in de vroege morgen met z'n strakke gele ogen aan te kijken...

"Mamma! Ik durf niet naar de wc!")

Na deze spannende kamer, naar een wat meer ontspannen verblijf in de voorkamer. Onze woonkamer heb ik dmv een boekenkast in tweeën verdeeld waardoor we nu, net als in echt oude huizen een voorkamer en een achterkamer hebben:

De achterkamer had ik wel gefotografeerd, maar heeft inmiddels alweer een verbouwing ondergaan... (Ik voel me soms net een oud machientje dat af en toe even flink door elkaar geschud moet worden. De afgelopen weken liepen de radertjes al niet meer zo gesmeerd, maar deze week is de boel weer op z'n plaats gevallen, en dat betekent meestal dat het huis verbouwd moet worden. Foto's daarvan volgen nog!)

Nog even een blik in de keuken, die eigenlijk niet helemaal foto-waardig was vanwege de rommel, daarom fungeert Jan als decoratief element; met zijn charmante verschijning houdt hij de vuile vaat uit het zicht...

Door naar de bovenverdieping, waar we eerst even een blik naar beneden werpen, want in het trappengat hangt mijn verzameling schilderijen die allemaal door mijn opa gemaakt zijn! Op de foto ernaast Het Geconfiskeerde Plankje, waar ik nòg meer seizoensfrutsels op heb gezet (èn een zelf beplakt waxine-lichtjes-houdertje, dat elke ochtend brandt. Dat vind ik zó knus wakker worden!)

En dan moesten de foto's van mijn zojuist gerealiseerde Verwonder-Atelier volgen...! Helaas zijn die allemaal mislukt omdat er teveel tegenlicht was. En gelukkig zijn ze allemaal mislukt, want ook mijn atelier heeft er van de week aan moeten geloven: ik ben weer eens naar de Ikea geweest om me gruwelijk te misdragen... Ook hier volgen dus nog foto's van!

Dan maar door naar een andere nieuwe kamer; de onderwater-kamer van Hasse:

Dit kamertje was voorheen de babykamer met veel groen. En nu is het dus Hasses onderwater-kamer met een overgeschilderde kast, met nieuwe gordijntjes, met nieuwe dekbedovertrekken, met een nieuw bed (op hoge poten! Mijn vader is gelukkig heel handig: kopen wij een laag Ikea-bed, kan hij er bijpassende poten èn een trapje bij maken! Zo is er veel meer ruimte in het toch best wel kleine kamertje!)

De volgende kamer is de kamer van Fenne en Lore. Heel anders dan de andere kamers, we zijn er dan ook nog niet helemaal uit wat we hier mee willen, want hoewel we 'em leuk vinden, is er toch iets mee... Maar wat? De muurschilderingen heb ik allemaal zelfgemaakt en de rest van de kamer is ook eigen ontwerp, wederom mede mogelijk gemaakt door mijn handige vader! (Als we hem toch niet hadden...!)

Boven het blauwe bed hebben we een sterretjes-plafond gemaakt waar zo'n kerstlichtjes-gordijn in is verwerkt (dat was echt de moeilijkste klus van de hele kamer...) Op de muur bij het rode bed een schildering van een feniks, maar misschien is het ook wel een droomvogel en onder het rode bed is de verkleedhoek en een klein (voor-)leesplekje. Onder het blauwe bed zitten diepe lades waar ik de voorraad te grote en te kleine en te koude en te warme kleren bewaar. Doordat we op ongebruikelijke plekken muurtjes cq kasten hebben gemaakt en de bedden de hoogte in hebben gedaan is het best een ruime kamer geworden.

En dan, tot slot: onze slaapkamer. Ik heb er al eens eerder over geschreven op mijn blog (toen ik de kamer nèt af had) maar à la, een gids is geen gids als er nu niets bij verteld wordt, dus daar gaan we nog een keer: Ook hier hebben we de meubels op een ongebruikelijke manier neergezet om meer ruimte te creëren. Er is nu zelfs een mediteer-hoekje (waar ik nooit zit, maargoed, het kan wel...!) De kledingkasten staan met de achterkanten tegen het voeteneinde van ons bed, en omdat de achterkanten nogal lelijk waren heb ik ze beschilderd met gouden bomen. Ons bed is niet alleen onze slaapplek, maar ook ons voorlees-plekje; 's avonds voor het slapen steken we de kaarsjes aan, kruipen we met z'n vijven op het bed en lezen we een verhaaltje voor. Nog samen een liedje zingen en dan... Naar bed!

En nu we toch hier aanbeland zijn... Ik denk dat ik jullie maar eens de virtuele deur uitzet en ik de niet-virtuele versie van deze foto maar eens op ga zoeken! Welterusten!