Part two

Hier zijn ze dan...: de foto's van de achterkamer-nieuwe-versie en mijn Verwonder-atelier!

Links zie je de poppenhoek, rechts de eettafel die 'vroeger' (tot een week geleden) parallel aan de vensterbank stond zodat we op de vensterbank konden zitten. Een ruimtebesparende oplossing, maar echt handig was het niet; de meiden zaten voortdurend te wiebelen tijdens het eten (àls ze al zaten... vaak gingen ze gewoon languit op de vensterbank liggen...). Nu staat de tafel midden in de achterkamer en dat nodigt uit om er met veel mensen aan te zitten, bijvoorbeeld tijdens de Knutsel-Frutsel-avonden. In de vorige opstelling hadden de meiden nog een eigen knutsel-tafel (zodat ik niet iedere keer hun knutsels op hoefde te ruimen) maar deze tafel 'is' niet meer... Dat betekent dat er nu ook aan de 'grote' tafel geknutseld en gespeeld wordt. Er worden nu ook extra veel gezelschapsspelletjes gedaan, want de spelletjes hebben ook een nieuwe plek gekregen in deze proef-opstelling-kast.

Tzt moet dit een 'echte' kast worden, het liefst zo eentje met een open stuk en daarboven bovenkastjes met glazen deurtjes, maar m'n seizoenstafel moet er wel nog tussen passen. Vooralsnog doen we het dus nog maar even hier mee! Wat het opruimen betreft valt het eigenlijk best wel mee. Gewoon een kwestie van duidelijke grenzen aangeven en iedereen aansporen om zich daaraan te houden. Wat natuurlijk ook scheelt is dat ik de grote tafel niet meer zo 'nodig' heb voor mijn knutselspullen, want ik heb nu m'n eigen Verwonder-atelier!

TADAA! Dit was vroeger ons washok (is het eigenlijk nog steeds, maar 'Verwonder-Atelier' klinkt toch wel stukken beter, niet? Het is maar net hoe je over dingen praat: zelfs als je maar net doet alsof je een atelier hebt, dan komt het er vanzelf, en wordt het ook ècht wat!). De 'wasstraat' aan de linkerkant is dus gewoon gebleven, maar alle dozen zijn inmiddels gevuld met mijn verzameling aan knutsel-spullen die voorheen door het hele huis verspreid was. Ik wist niet dat ik zóveel spullen had, zeg! Toen het eenmaal allemaal bij elkaar stond waren er 18 dozen gevuld en had nog niet alles een plek... (OK, de dozen zijn niet allemaal vol, want ik had juist ook behoefte aan plek om Dingen-Waar-Ik-Mee-Bezig-Ben neer te leggen, dus daar zijn ook dozen voor gereserveerd). Maargoed, na een bezoekje aan de Joy design was het toch ook tijd om naar de Ikea af te reizen en wat stellingkast-elementen bij te kopen (Lang leve het immer uitbreidbare Ivar-systeem!) Met als resultaat het opbergrek annex bureau aan de rechterkant. De muur is trouwens nog Niet Bijpassend Paars, maar moet natuurlijk nog oranje worden gemaakt!

Hoewel ik nu dus een atelier heb, is het niet de bedoeling dat ik er veel tijd door ga brengen. Nee. Echt niet. Serieus. Want overdag zijn de kinderen thuis en 's avonds ga ik ook niet boven zitten als Jan beneden is, da's ook zo ongezellig. Mijn atelier is -voor nu in ieder geval- vooral bedoeld als distributiecentrum voor mijn eigen creatieve projecten. Wil ik natvilten? Even naar het atelier spullen pakken. Wil ik iets naaien? Even naar het atelier. Heerlijk om niet het halve huis door te hollen om alles bij elkaar te verzamelen. Misschien, later als ik groot ben, ga ik er wèl echt zitten knutselen!