It's five o'clock

And I walk

trough the empty streets

~

Demis Roussos

zong vanochtend dit liedje voor mij:

Ik vraag me wel eens af
hoe iemand anders zijn dag indeelt.
Doen anderen op een dag de dingen die ze willen doen?
Hebben zij soms ook het gevoel
alleen maar te

Rennen

Vliegen

Duiken

Vallen

Opstaan

en weer door gaan

 

Anderen vragen zich dat wel eens af bij mij.
"Hoe krijgt ze dat toch voor elkaar?"
vragen ze dan.
Meestal weet ik niet zo goed wat ik daarop moet antwoorden,
want ik doe ook maar wat...
(en dat niet eens altijd tot tevredenheid)

Maar nu ben ik wel tevreden.

Want ik ben een 'Early riser' geworden.
Eerst zagen mijn dagen er zó uit (links),
nu zien ze er zó uit (rechts)

Het is werkelijk niet zo heel moeilijk om zo vroeg op te staan.

Als je mij een week geleden had gevraagd of ik dat zou kunnen,

dan had ik beslist (en hartgrondig) 'NEE' gezegd.

Maar het idee dat ik verkeerd geconditioneerd ben,

heeft me toch wel aan het denken gezet...

Alleen dat idee al was een soort 'Wake Up Call'

Daar komt bij dat de effecten van het vroeg opstaan

dermate positief zijn:
* ik word vrolijk wakker *
* ik heb meer tijd voor mezelf *

* ik begin de dag met 'tot mezelf komen' & iets creatiefs *

* ik doe dus meer dingen die ik leuk & fijn vind *

* daardoor zit ik veel beter in mijn vel *

* als ik goed in mijn vel zit, zitten de kinderen en Jan dat ook *

Tsja, zo'n opwaartse spiraal is gewoon niet te stoppen!

Maar wat ik nog het meest wonderlijke vind
is dat ik de hele dag niet moe ben!